Byliny otwartych przestrzeni

Rabata kwietna
Dodane przez: bestfor
Przez setki lat byliny występowały bardzo często w roli roślin ozdobnych. Dominowały zarówno na dworach jak i tuż obok chłopskich chat. Na początku XX wieku ustąpiły miejsca uporządkowanym, niemalże sterylnym ogrodom, trawom, drzewom iglastym oraz roślinom jednorocznym. Ostatnie dwie dekady poprzedniego stulecia „przywróciły” jednak światu modę na byliny. Obecnie możemy obserwować prawdziwy „rozkwit” popularności tych roślin.

Byliny zaliczamy do polikarpicznych roślin zielnych zimujących w gruncie. Rośliny zielne, to te, wytwarzające niezdrewniałe, soczyste łodygi nadziemne, obumierające na zimę. Rośliny polikarpiczne natomiast, to te, wielokrotnie w ciągu swego życia przechodzące przez stadia rozwoju wegetatywnego. Właśnie zdolności pędów do przeżywania tylko jednego okresu wegetacyjnego oraz tworzenia się każdego roku na nowo u nasady pędów kwiatowych lub na trwałych organach podziemnych, rośliny te zawdzięczają swą długowieczność. Każdego roku po okresie kwitnienia i owocowania, pęd ulega obumarciu, by w kolejnym roku zostać zastąpionym przez inny, ponownie kwitnący i owocujący. Byliny zimują w postaci odnawiających się pączków naziemnych lub zlokalizowanych na kłączach, cebulach lub bulwach, pączkach podziemnych.

Do bylin zaliczamy również gatunki krzewinek i podkrzewów, roślin znajdujących się na pograniczu roślin zielnych i drzewiastych. Przykładem może być chociażby Gaultherie lub Vinca minor.
Za byliny uważa się również gatunki pośrednie pomiędzy roślinami dwuletnimi a bylinami, oraz te, nawet bardzo nietrwałe, mające jednak właściwości samoodnawiania się, np. Gailardia.
Dzieląc byliny wyodrębnić możemy następujące ich grupy: byliny rabatowe, do ogrodów skalnych, byliny okrywowo-zadarniające, nadwodne, byliny do ogrodów naturalistycznych oraz byliny doskonałe na kwiaty cięte.

Rabaty bylinowe stanowią znakomite uzupełnienie roślin cebulowych. Na wiosnę rozpoczynają wegetację później niż one, nie stanowią, zatem dla nich żadnej konkurencji, ich pierwsze liście stanowią jednak piękne zielone tło dla kwiatów cebulowych. Pod koniec maja i w czerwcu, kiedy z wielu roślin cebulowych pozostają już jedynie mało estetyczne liście, byliny obficie rozrastają się zakrywając resztki pozostałych roślin. Wiele z nich rozpoczyna, bowiem kwitnienie właśnie w tym okresie. Dzięki temu rabata nadal pozostaje niezwykle dekoracyjna. Przed pierwszymi przymrozkami nie ugną się jednak tylko niektóre byliny. Bylinowe astry i złocienie mogą jednak pięknie zakwitnąć nawet w listopadzie, a ciemierniki w łagodną zimę rozkwitną nawet z końcem roku.

Urządzając ogród warto zastanowić się nad przede wszystkim nad stanowiskiem, jakim dysponujemy. Weźmy pod uwagę zarówno oświetlenie, jak i glebę. Wiele bylin z powodzeniem przyjmie się i rozrośnie na niezbyt żyznej i mało wilgotnej glebie, inne utrzymać w tych warunkach będziemy mogli tylko przy dużym nakładzie naszej pracy. Wybierając byliny pamiętajmy o ich pokroju, terminie kwitnienia oraz sposobie rozrastania się.

Ogród pełen bylin
Dodane przez: Coy
Zaczerpnięte z: http://www.flickr.com/photos/coymelancon/1186225725/
Cenną cechą bylin jest ich tolerancja odnośnie okresu sadzenia oraz przesadzania, pamiętajmy jednak o kilku zasadach. Nigdy nie przesadzamy kwitnących bylin. W przypadku zaistnienia potrzeby przesadzenia ich w czasie wegetacji, wykopmy je z jak największą bryłą ziemi. Najlepszym terminem podziału i przesadzania bylin jest, dla roślin kwitnących w drugiej połowie lata, wiosna, a dla roślin kwitnących w pierwszej połowie lata, jesień. Pamiętajmy o obfitym podlaniu roślin bezpośrednio po posadzeniu lub przesadzeniu. Sadząc byliny wiosną lub latem kontynuujmy podlewanie do czasu, kiedy roślina zacznie się prawidłowo rozwijać.

Byliny, w zależności od gatunku, rozmnażamy na wiele sposobów. Najczęstszym sposobem jest podział części podziemnej. Sposób ten, pomimo iż niepozwalający na szybkie powielanie roślin, zapewnia zachowanie cech rośliny matecznej, oraz stosunkowo szybkie kwitnienie. Wysiew nasion, będący kolejną metodą rozmnażania bylin, daje dużą liczbę roślin, w wielu jednak przypadkach nowe rośliny będą miały inny kolor lub wielkość kwiatów. Cecha ta, choć nie zawsze poszukiwana, pozwala często na wyselekcjonowanie nowych, ciekawych odmian.

W przypadku bylin optymalnie dobrane stanowisko oraz dobrze przygotowane podłoże ogrodowe zmniejszy do minimum ilość zabiegów pielęgnacyjnych, jakie konieczne byłyby do wykonania. Poznajmy więc dokładnie wymagania naszych roślin, a tworząc rabaty pamiętajmy o kilku zasadach. Określmy jakość i wilgotność gleby na rabacie. Gleby zwięzłe i nieprzepuszczalne można poprawić dodając piasku, gleby zbyt lekkie – dodając ziemi gliniastej. Pamiętajmy o dodaniu torfu, obornika lub nawozów mineralnych. Określmy nasłonecznienie rabaty i jej położenie względem zabudowań. Rabata położona przy południowej stronie budynku będzie cieplejszym i dużo suchszym stanowiskiem, niż słoneczna rabata na otwartej części ogrodu. Zwróćmy uwagę na ekspansje niektórych roślin. Nie zapomnijmy o podlewaniu bylin w okresie letniej suszy oraz o zasileniu ich podczas kwitnienia nawozami mineralnymi. Chcąc rozmnażać rośliny poprzez podział usuńmy przekwitłe kwiatostany, energia zużywana na wytworzenie nasion zostanie, bowiem wykorzystana do rozwoju rośliny.

Odporność bylin na zimowe okresy jest zróżnicowana. Zdecydowanie jednak lepiej zimują gatunki tracące liście na zimę. Utrzymujące swe liście przez zimę prymulki, malwy czy niektóre liliowce bardziej narażone są na zimowe przymrozki. Najtrudniejsze dla nich są z pewnością bezśnieżne i mroźne zimy. Zabezpieczmy więc rośliny, zapominając w pierwszej kolejności o usuwaniu zwiędniętych nadziemnych części. Zabezpieczą je one przed chłodami, zatrzymując przypadkowe liście i śnieg. Byliny bardziej wrażliwe na mrozy przykryjmy warstwą ściółki lub świerkowymi gałązkami.
Zaczerpnięte z: www.projektoskop.pl
Dodane przez: e-ogrody.com
2009-06-15 09:30:14