Ochojniki

Ochojniki to należące do mszyc i bardzo do nich podobne, występujące pospolicie na różnych gatunkach świerków i modrzewiach, szkodniki. Z pośród tych pokrytych białym woskowym nalotem pluskwiaków najczęściej dają nam się we znaki: ochojnik daglezjowy, ochojnik świerkowiec, ochojnik świerkowo - modrzewiowy, ochojnik świerkowy zielony.
Ten charakterystyczny nalot, obok wytwarzanej przez nie również rosy miodowej to znaki rozpoznawcze ochojników. Długość dorosłego owada waha się w zależności od gatunku w granicach od 1,0 mm do 4,5 mm.


Popularny ochojnik świerkowo-modrzewiowy zimuje na modrzewiu w pobliżu pąków. Wiosną na pąkach pojawiają się rozpoczynające żerowanie larwy, które wychodzą z miejsc zimowania. W kwietniu z larw tworzą się samice usadawiające się przy podstawie igieł i składające liczne żółtawobrązowe jaja. Z jaj tych wylęgną się larwy, żerujące na młodych igłach i powodujące ich odbarwienia. Uszkodzone igły charakteryzują się drobną żółtą plamką - miejscem wkłucia się owada, rozszerzającą się na całą powierzchnię igły, intensywnie brązowiejącej. Z larw tych wykształcą się albo bezskrzydłe samice, dające początek nowym pokoleniom, bądź też formy uskrzydlone przelatujące na świerki.

Formy pozostałe na modrzewiu na przełomie czerwca i lipca okrywają się woskową, puchową wydzieliną i tak ukryte rozmnażają się dając larwy. Na igłach modrzewia możemy dostrzec biały, gesty puch, pod którym żerują mszyce. Samo drzewo wygląda wtedy tak, jakby zostało obsypane watą.
Formy, które przeleciały na świerki, na nich właśnie rodzą larwy, które po okresie żerowania zapadają w sen zimowy. Na świerku zimują bowiem samice, a na modrzewiu larwy. Wiosną żerują na pąkach pędów wierzchołkowych i u ich podstawy składają jaja. Uszkodzone pąki przeobrażają się w wyrośla szyszkowate, tzw. galasy, wewnątrz których rozwijają się mszyce. Galasy występują zawsze na wierzchołkach tegorocznych pędów. Młode galasy są jasnozielone, w późniejszym czasie przybierają barwę brunatną. Galasy dojrzewają na przełomie czerwca i sierpnia. Po ich otwarciu, z ich wnętrza wychodzi kolejne stadium rozwojowe mszyc. Nimfy, przekształcając się w formy uskrzydlone, przelatujące na modrzewie. Opuszczone galasy przypominają wyglądem i brunatną barwą małe szyszki.
Podobne stadia rozwojowe przechodzi ochojnik świerkowy zielony. Jego galasy są jednak znacznie większe, przypominające niewielkie ananasy. Tworzą się one u podstawy pędu, nie na jego wierzchołku.

Zwalczanie

Zaleca się przeprowadzanie kilkukrotnych oprysków preparatami zawierającymi oleje parafinowe. Opryski wykonywane powinny być wczesną wiosną, przed pękaniem pąków oraz po pęknięciu łusek. Celem jest zwalczenie zimujących larw. W późniejszym okresie możemy stosować preparaty kontaktowe przeciwko larwom, bądź przeciwko osobnikom pokrytym woskowym nalotem.
Zwalczanie ochojników możemy wykonywać dostępnymi preparatami m.in. Confidor 200 SL, Promanal 60 EC (2%) lub Fastac 10 EC (0,15%).

Powstające na świerkach galasy wycinajmy i palmy, zanim uwolnią się z nich larwy. Najwłaściwsze będą miesiące letnie. Gdy nie mamy możliwości usunięcia wszystkich galasów, drzewo podlejmy dostępnymi preparatami. Roślina pobierze je wprost z gleby i dostarczy wraz z sokami roślinnymi do wnętrza galasów.

Musimy pamiętać, że bardzo często jednak nawet udane opryski nie zabezpieczą naszych drzew przez zakażeniami wtórnymi. Zastosujmy więc jedną z metod ograniczenia rozwoju ochojników. Profilaktycznie unikajmy sadzenia świerków w pobliżu modrzewiów. Ta najprostsza metoda bywa czasami najlepsza.
Zaczerpnięte z: www.projektoskop.pl
Dodane przez: e-ogrody.com
2009-06-05 10:18:36