Ogniki

Kuliste owoce ognika
Dodane przez: Randy Son Of Robert
Ognik szkarłatny Pyracantha coccine to ciernisty, wyprostowany, częściowo zimozielony krzew należący do rodziny różowatych. Jego zielone, błyszczące i skórzaste liście, w łagodniejsze zimy nie opadają. Nie opadają również na naturalnych siedliskach jego występowania. Ognik kwitnie białymi, zebranymi w kwiatostany kwiatami, na przełomie maja i czerwca. Pojawiające się od końca sierpnia, kuliste owoce, są w zależności od odmiany czerwone, jak w przypadku „Red Column", czy też żółte jak ma się to w przypadku „Soleil d`Or". Owoce mogą utrzymywać się na krzewie przez całą zimę. Ognik to przepiękny krzew w momencie zarówno kwitnienia jak i owocowania.

Ognik na stanowisku naturalnym występuje na południu Europy, Krymie, Kaukazie, a nawet w Azji Mniejszej. To gatunek niezwykle zmienny. Zazwyczaj dorasta do 2-3 metrów wysokości. Nieprzycinany jest w stanie swobodnie rozrosnąć się na szerokość 2 metrów.
Te niezwykle dekoracyjne krzewy mają przeciętne wymagania glebowe. Najlepiej czują się jednak na glebie żyznej, zasadowej, gliniastej, piaszczysto-gliniastej lub ilastej, zasobnej i wilgotnej, na stanowisku słonecznym, lub półcienistym i ciepłym. Pamiętajmy, iż ogniki nie znoszą gleb zbyt wilgotnych czy podmokłych.

Idealne do nasadzeń pojedynczych, w grupach oraz jako żywopłoty w miejscach osłoniętych od wiatru. Ogniki doskonale służą do osłaniania murów i parkanów. Jeśli nasz ognik posadziliśmy jako żywopłot pamiętajmy by żywopłoty formowane ciąć dwukrotnie: w czerwcu - po kwitnieniu i w końcu sierpnia. Żywopłoty nieformowane tniemy w marcu. Usuwamy wtedy pędy suche i stare. Pędy ognika rozpinanego na ścianie przycinamy w marcu.
Sadząc ogniki w grupach jedno lub wielogatunkowych, pamiętajmy, iż najpiękniej prezentują się obok siebie ogniki kilku odmian. Warto, więc posadzić obok siebie odmiany o owocach żółtych i czerwonych tuż obok innych gatunków o różnym kolorze i kształcie owoców.

Ognik to krzew odporny na zanieczyszczenia powietrza idealny na miejskie osiedlowe skwery. Niezwykle groźne mogą jednak okazać się mroźne i ostre zimy. W przypadku przemarznięć należy przyciąć pędy, aż do żywej tkanki. Na wiosnę krzew z pewnością zregeneruje się i wypuści nowe pędy. Pamiętajmy jednak, iż regeneracja następuje bardzo powoli, dlatego dbajmy o zimową ochronę i w miarę możliwości wybierajmy dla niego stanowiska osłonięte od wiatru.
Ogniki nie są wymagające. Jeśli chodzi o wodę, wykazują wytrzymałość na susze.

Ogniki należąc do tej samej rodziny co jabłonie i grusze, bywają bardzo często i chętnie atakowane przez groźne choroby drzew owocowych. Głównie parcha jabłoni i zarazę ogniową. Dlatego decydując się na uprawę wybierajmy wegetatywne rozmnażanie, pobieranie sadzonek lub zrazów od osobników zdrowych i obficie owocujących. Najlepszym jednak rozwiązaniem jest zakup pewnej i zdrowej sadzonki od sprawdzonego hodowcy.

Co roku, w marcu usuwajmy pędy chore, stare i niekształtne. Utrzymamy w ten sposób zwarty pokrój krzewu. Opamiętajmy jednak, iż ognik szkarłatny po przycięciu odrasta bardzo słabo i powoli. Jego cięcie powinniśmy, więc ograniczać do minimum. Przycinanie nie stymuluje go do kwitnienia. Jeżeli nasz krzew rozkwita słabo, to albo ma on za mało światła, albo jest mu po prostu za zimno, bądź tez jest to stara, słabo kwitnąca i owocująca odmiana.

Z ciekawszych i najbardziej cenionych odmian ogników chcemy dziś zaproponować Państwu jedną z najpiękniejszych odmian: ognika „Soleil d'Or" - szeroko rozrastający się krzew o złocistożółtych owocach. Odmiana dość odporna na choroby, m.in. na parcha i mróz, choć zdarzają się zimy, gdy przemarza. Bardzo często i chętnie sadzona.
Inną wartą uwagi odmiana jest dorastająca do 3, a nawet 4 metrów „Red Column" o gałęziach wzniesionych pionowo, owocach intensywnie czerwonych, bardzo licznie występujących i białych, baldachowatych kwiatostanach. Cenna, w pełni mrozoodporna odmiana, doskonała do nasadzeń pojedynczych i grupowych.
Zaczerpnięte z: www.projektoskop.pl
Dodane przez: e-ogrody.com
2009-05-29 15:48:07