Pełnia wiosny

Tulipany Banja Luka

Średniosilnie rosnąca odmiana, liście ciemnozielone, młode brązowawe. Olbrzymie kwiaty - 14 - 18 cm średnicy, pełne, ciemnofioletowe. Kwitnie przez całą wiosnę i lato.

Roślina wieloletnia, wysokość do 40 cm. Posiada okrągłe liście, przeważnie pięciodzielne z odcinkami o dwóch, trzech wcięciach. Liście odziomkowe rozwijają się całkowicie dopiero po okresie kwitnienia
Kwiaty białe, o delikatnym zapachu, duże, o średnicy 4-7 cm. Wyrastają pojedynczo w okółku liści szczytowych. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Przydatna do obsadzania słonecznych skarp, tarasów oraz kamienistych rabat
Sposób uprawy : bez problemu znosi zimę

tulipany strzępiaste charakteryzujące się delikatnymi płatkami o strzępionych brzegach. Tulipany to najbardziej znane i cenione rośliny w ogrodzie. Najlepiej kwitną w miejscach słonecznych. Również w otoczeniu liściastych drzew i krzewów, ponieważ zwykle kwitną, zanim rośliny te w pełni rozwija liście. Odmiany wysokie i średnie dobrze sprawdzają się na ogrodowych rabatach. Natomiast odmiany niskie sadzimy w ogródkach skalnych oraz w pojemnikach. Idealnie nadają się na kwiat cięty. Szokują ogromną ilością różnych barw i odmian. Tulipany wymagają podlewania gdy wiosennych opadów jest zbyt mało. Na glebach słabych najlepiej dokarmiać do momentu kwitnienia nawozami wieloskładnikowymi. Po zakwitnięciu tulipany ogławiamy poprzez wyłamanie pozostałości kwiatostanu. Dzięki temu zapewniamy lepsze kwitnienie w przyszłym roku. Tulipany wykopujemy po zaschnięciu liści, czyli zwykle na przełomie czerwca i lipca.
Roślina zimotrwała.

Szybko rosnące pnącze osiągające wysokość do 10m. Pędy cienkie, fioletowo zabarwione, liście dłoniastozłożone, 5-listkowe. Kwiaty ciemnofioletowe, pojawiające się w maju. Owoce w kształcie ogórka, purpurowobrązowe, jadalne, stosunkowo rzadko się u nas zawiązują.

Nazwa tych bardzo popularnych kwiatów wiosennych pochodzi od perskiego słowa dolbend, oznaczającego tkaninę, z której upina się turban. Tulipany dziko rosną przede wszystkim w krajach azjatyckich, a tylko nieliczne występują w Europie i północnej Afryce. Już od ponad 400 lat tulipany zdobią europejskie ogrody, a liczba obecnie uprawianych odmian stale się zwiększa i sięga już kilku tysięcy.
Uprawa
Tulipany najlepiej rosną w miejscach słonecznych, w glebie niezbyt ciężkiej, starannie uprawionej. Cebule sadzi się w końcu września - do połowy października, na głębokość 15 cm, a małe cebulki odpowiednio płyciej. Odstępy między cebulami powinny wynosić 10-15 cm. Liście tulipanów pojawiają się wczesną wiosną, a kwitnienie większości odmian przypada w kwietniu-maju.
Pielęgnowanie
Wiosną powinno się ostrożnie spulchnić ziemię, nie dopuścić do jej zachwaszczenia, a w razie suszy podlewać jeden raz w tygodniu, aż do końca kwitnienia. Do nawożenia poleca się nawozy wieloskładnikowe wysiewane 2-3 krotnie, po 30-40g na metr kwadratowy. Gdy rośliny zaczynają przekwitać powinno się płatki odłamać wraz z pręcikami i słupkiem. Ten zabieg, nazywany ogławianiem, zapobiega rozprzestrzenianiu się chorób i sprzyja wzrostowi cebul.
Przechowywanie
Po kwitnieniu rośliny zamierają, gdyż latem zapadają w stan spoczynku. Można je pozostawić w glebie, ale lepiej wykopać i podsuszone cebule przechować do jesieni w chłodnym, suchym pomieszczeniu.
Zastosowanie
Tulipany sadzi się na rabatach, uprawia na kwiat cięty, a niskie gatunki i odmiany nadają się na obwódki i do ogródków skalnych.

Należy do najpiękniejszych krzewów ozdobnych, niebywale atrakcyjne i reprezentacyjne. Wymagają wysokiej i stałej wilgotności powietrza, gleba powinna mieć odczyn kwaśny o pH 4,5. Najlepiej rośnie na półcienistych stanowiskach, ale dobrze znosi też silne nasłonecznienie. Sadzi się je w ogrodach i parkach najczęściej w grupach, jako podszycie pod drzewami. Kwitnie na przełomie maja i czerwca.

Najlepiej rośnie na glebach wilgotnych, choć wytrzymały jest również na susze. Pędy i starsze gałęzie są jaskrawoczerwone. Szeroko się rozrasta, ale można go przycinać. Dobrze znosi warunki miejskie. Sadzić pojedynczo lub jako nieformowany żywopłot. Wys. 180cm. Kwit. V - VI.

Odmiana o olbrzymich kwiatach w delikatnych odcieniach różu. Wymaga ona wysokiej i stałej wilgotności powietrza, gleba powinna mieć odczyn kwaśny o pH 5,5, najlepiej pokryta ściółką grubości 5-10 cm. Stanowiska osłonięte od wiatrów. Sadzi się je w parkach i ogrodach, najczęściej w grupach, jako poszycie pod drzewami.

Odmiana weigelii o intensywnie czerwonych kwiatach.