Do 15 cm

Alfabetyczny spis nazw roślin. Rośliny wg okresów kwitnienia, wysokości oraz mrozoodporności.

Jeden z najniższych rozchodników, tworzy gęstą darń. Zdobi drobnymi ale grubymi liśćmi. Całkowicie pokrywa się żółtymi kwiatami. Stosowany w ogrodach skalnych i naturalistycznych. Kwiaty rozwijają się w miesiącu czerwcu oraz lipcu i wyrastają na krótkich szypułkach lub są prawie siedzące, zebrane w małe nibybaldachy lancetowate, mają gwiazdkowato rozstawione płatki.

Pospolita bylina zadarniająca o płożących pędach, pokrytych malutkimi, wałeczkowatymi liśćmi. Kwiaty rozwijają się w VI, wyrastaja na krótkich szypułkach lub są prawie siedzące, zebrane w małe nibybaldachy, mają barwe złotawożółtą i lancetowate, gwiazdowato rozstawione płatki.

Roślina tworząca niską, poduszkowatą darń wysokości 5cm, składającą się z długich, płożących pędów, na których okółkowo rozmieszczone są równowąskie liście, długości 5-15 mm. Darń w miesiącu czerwcu i lipcu pokrywa się drobnymi białymi kwiatkami o delikatnym miodowym zapachu. Lubi stanowiska słoneczne, glebę piaszczystą, lekko wilgotną.

Żagwin ogrodowy to bylina tworząca niskie, gęste i wiecznie zielone poduszki. Jej ozdobą są nie tylko kwiaty ale i drobne, delikatnie owłosione liście. W czasie kwitnienia obsypana jest drobnymi kwiatami barwy fioletowej, niebieskiej albo różowej. Kwitnie od kwietnia do maja. Tworząc charakterystyczne kobierce najlepiej sprawdza się na murkach kwiatowych i nad większymi kamieniami, gdzie tworzy przepiękne nawisy.

Drobna, dorastająca do 10 cm wysokości bylina, wytwarza gęste, soczystozielone kobierce, utrzymujące się również przez zimę. Drobniutkie żółte kwiaty kwitną między marcem a kwietniem tworzą zwarte, ciemnozielone poduszki przypominające kępy mchu. Nadaje się do sadzenia w szczelinach między kamieniami, na murki kwiatowe do ogródków skalnych oraz alpinariów.

Roślina tworzy zbitą darń z płożących się pędów, o ciemnozielonych liściach. Liście szydlaste, sztywne, delikatnie owłosione. Kwiaty o klinowatych płatkach korony, zebrane są po 3-6 w baldachogrona. Odmiana Maischnee charakteryzuje się białymi kwiatami, pojawiającymi się w kwietniu i maju. Bylina osiąga wysokość 10cm.

Rodzaj roślin cebulowych należący do rodziny liliowatych. Zalicza się do niego ok. 120 gatunków i ok. 8 tysięcy odmian.
Naturalny obszar występowania tulipana to Europa południowa, północna Afryka, Azja od Turcji, przez Iran, góry Pamir i Hindukusz, stepy Kazachstanu, po północno - wschodnie Chiny i Japonię.

Wg jednej z legend, tulipany zostały sprowadzone do Europy zachodniej w 1554 roku przez Oghiera Ghiselin de Busbecq, ambasadora Imperium Osmańskiego na dworze Ferdynanda I. Druga legenda mówi, że przywiezione zostały ze Sri Lanki przez Lopo Vaz de Sampayo, gubernatora kolonii portugalskich w Indiach.

Zawilec Blanda pochodzi z Grecji. Ma wysokość ok. 10 cm, posiada różnokolorowe, duże kwiaty. Bardzo efektowna roślina na niskie rabaty bylinowe. Rozmnażamy przez podział bulwkowatych korzeni w sierpniu. Na zimę wymaga okrycia.

Roślina darniowa, tworząca ciemnozielone poduszki z miękkich liści. Odmiany różnią się miedzy sobą barwą kwiatów od białej po ciemnoczerwoną. Stosowana w ogrodach skalnych. Kwiaty liczne, drobne, gwiazdkowate, zebrane w luźne wiechy, osadzone po kilka na łodyżkach wys. 20cm. Kwitnienie na przełomie maja i czerwca. W miarę przekwitania płatki bledną, a łodygi nieco się wydłużają. Kwiaty nadają się do cięcia.