Ochrona roślin

Wśród szkodników pojawiających się wśród naszych roślin ogrodowych, najczęstszym bywalcem lilii i szachownic, konwalii majowej i kokoryczki jest należąca do rodziny stonkowatych, poskrzypka liliowa. Jej niezwykle jaskrawe metaliczno-czerwone ubarwienie zwróci z pewnością naszą uwagę, większość możliwych wrogów jednak odstraszy.

W przypadku powojników, szkodniki zazwyczaj nie stanowią poważnego problemu w ich hodowli. Specyficzne szkodniki powojników nie występują, a inne popularne w ogrodach szkodniki takie jak mszyce czy przędziorki bardzo rzadko porażają powojniki. Mszyce i przędziorki niezbyt często wybierają sobie powojniki, jeśli mają w ogrodzie dostęp do smaczniejszych roślinek.

Piędzik przedzimek (Operophthera brumata L.) to należący do rodziny miernikowcowatych (Geometridae) motyl wielkości od 6 milimetrów w przypadku samic, do 15 w przypadku samców.
Motyl pojawia się w okresie października i grudnia, a pospolity bywa w całym kraju. Zazwyczaj jednak żeruje tam, gdzie graby, buki, brzozy, klony oraz inne drzewa liściaste. Nie gardzi również drzewami owocowymi.

Co roku, pomimo właściwej pielęgnacji, wiele roślin może być atakowanych przez liczną masę szkodników powodujących osłabienie roślin, a w przypadku roślin sadowniczych pogorszenie plonów. Skuteczność walki ze szkodnikami zależy od wyboru metod i sposobów zwalczania.

Wełnowce to szkodniki z rzędu pluskwiaków równoskrzydłych, o ciele pokrytym białym lub beżowym nalotem. Kolonia wełnowców oglądana z daleka przypomina wyglądem kłaczek wełny zaczepiony na roślinie. Właśnie te niepozorne białe kłębki waty kryją w sobie małe pełzające, podobne nieco do mszyc, czy też przędziorków owady. Samice składają około pięciu takich „kłębków".

Ślimaki podobnie jak mrówki, bardzo często pełnią pożyteczną funkcję w przyrodzie, a niektóre z nich objęte są nawet ochroną. Znaczna część lądowych gatunków ślimaków nie należy bowiem do szkodników. Spełniają pożyteczną rolę w środowisku, rozkładając substancję organiczną, poprawiają strukturę i właściwości chemiczne gleby.

Wszędobylskie mrówki należą do najczęstszych mieszkańców naszych działek i ogrodów. Najczęściej niezauważane, mogą stać się prawdziwym utrapieniem. W Polsce żyje ponad 90 gatunków mrówek. Do najczęstszych należą hurtnica czarna (Lasius niger) i hurtnica żółta (Lasius flavus). Mrówki potrafią założyć swe gniazda w każdym ogrodzie, w balkonowych doniczkach i skrzyniach na parapecie.

Listopad to idealna pora na uszczelnienie ogrodzenia i zabezpieczenie naszych drzew i krzewów przed leśnymi gośćmi.
Zające i dzikie króliki są bardzo groźnymi szkodnikami w szkółkach, sadach i ogrodach. Najbardziej aktywne są na przełomie listopada i grudnia, a potem znowu pod koniec lutego i na początku marca.

Kistnik malinowiec (Byturus tomentosus) to niewielki, ciemnobrązowy chrząszcz wyjadający pąki kwiatowe na krzewach malin.
Zaobserwowane przez nas robaczywe owoce malin, zasychające i brązowiejące przy szypułce kwiaty oraz żerujące na dnie kwiatowym larwy powinny upewnić nas, iż nasze malinowe krzewy zaatakował kistnik.

Zdarzają się zimy ciepłe, pełne deszczów, pluch i błota, zdarzają się jednak również zimy ostre, powodujące przemarzanie roślin sadowniczych. Zewnętrznymi, łatwo dostrzegalnymi przez nas objawami uszkodzeń mrozowych są przemarznięcia konarów, pionowe pęknięcia pni i rany zgorzelinowe, powstające przede wszystkim po okresowym ociepleniu i rozhartowaniu zewnętrznych tkanek kory i drewna.
Sprzyjające warunki do powstawania takich ran występują najczęściej w styczniu i lutym, gdy w słoneczne dni pnie drzew i grubsze konary silnie nagrzewają się, a nocą podczas gwałtownego spadku temperatury pobudzone do życia tkanki przemarzają.
Powstawaniu uszkodzeń mrozowych na pniach i nasadach konarów drzew owocowych możemy zapobiec, bieląc je.