Dodane przez: Per Ola Wiberg
Zaczerpnięte z: http://www.flickr.com/photos/powi/3386305280/
Rośliny, które po długich, zimowych miesiącach pierwsze zakwitają i wzbudzają w nas szczególne emocje. Mimo panującego za oknem mrozu, dzielnie przebijają się przez zalegające płaty śniegu. Widok wschodzących kwiatów budzi nadzieję, że po srogiej i białej zimie, przyjdzie upragniona i długo wyczekiwana wiosna.
Jednym z najwcześniej kwitnących kwiatów jest śnieżyczka przebiśnieg
Galanthus nivalis.
Kwiaty rozwijają się już w lutym i marcu. Cebule przebiśniegu należy sadzić we wrześniu na głębokości ok. 10 cm. Kwiaty te najlepiej rosną na stanowisku półcienistym i chłodnym. Gleba powinna być żyzna i wilgotna.
Przebiśniegi nie potrzebują specjalnej pielęgnacji. W sprzyjających warunkach, kwiaty te tworzą duże kępy, łatwo się też rozsiewają. Rozmnażanie przebiśniegów jest proste. Duże grupy kwiatów dzielimy na mniejsze po kwitnieniu. Oddzielamy wtedy
cebulki potomne. Można także zebrać nasiona lub poczekać aż kwiat się sam rozsieje.
Najczęstszą chorobą, która atakuje przebiśniegi jest
szara pleśń. Zniekształca ona liście, a na cebulach i liściach w ziemi, można zauważyć nalot grzybni. Chore roślinki należy zniszczyć, natomiast pozostałe spryskać środkiem grzybobójczym.
Przebiśniegi zostały objęte ścisłej ochronie gatunkowej. Jednak ta ochrona dotyczy roślin dziko występujących i jeśli ktoś chciałby mieć bukiet przebiśniegów, to może je zerwać ze swojego ogródka.
Warto także wiedzieć, że przebiśniegi są trujące, ponieważ zawierają dużą ilość alkaloidów. Spożycie kwiatka grozi niestrawnością, a kontakt z cebulkami może podrażnić skórę.
