Zawilce

Zawilec wieńcowy
Dodane przez: MShades
Zawilce, inaczej anemony (Anemone), to piękne rośliny z rodziny jaskrowatych. Ich pochodząca z greckiego nazwa anemon nazwa oznacza wiatr. I faktycznie, kruche płatki ich kwiatów łatwo poruszają się pod wpływem każdego powiewu wiatru. W Polsce dziko rosną 4 gatunki. Najpopularniejszy, biały, zawilec gajowy (Anemone nemorosa), nieco rzadszy zawilec żółty (Anemone ranunculoides), chronione: zawilec wielkokwiatowy (Anemone sylvestris) oraz biały, zawilec narcyzowy(Anemone narcissiflora).

Z gatunków obcego pochodzenia, w Polsce często uprawiany jest zawilec japoński(Anemone japonica), osiągający nawet do 1 metra wysokości, o białych lub różowych kwiatach, przepiękny zawilec wieńcowy (Anemone coronaria) pochodzący z Bliskiego Wschodu, o różnobarwnych kwiatach średnicy do 8 centymetrów oraz zawilec grecki (Anemone blanda).

Zawilce pomimo delikatnego wyglądu są roślinami bardzo trwałymi, osiągającymi wysokość od 15 do nawet 60 centymetrów. Ich pełne, pięknie wyglądające w ogrodzie kwiaty, w zależności od odmiany barwy białej, żółtej, czerwonej, niebieskiej, czy fioletowej rozkwitają na wiosnę. Niektóre odmiany kwitną nawet do końca sierpnia. Zawilce doskonale sprawdzą się jako kwiaty cięte, zachowując w wazonie świeżość nawet do tygodnia.

Uprawa

Anemony, dzięki bogactwu kolorów, delikatnym liściom i dużym kwiatom, przepięknie prezentować będą na rabatach skalnych. Rosnąc bujnie w grupach stworzą z pewnością gęste, rozłożyste kępy o ciemno zielonej barwie. Zawilce znakomicie zapełnią nam przestrzeń w ogrodzie, szybko się rozrastając i pokrywając wolne przestrzenie. Ich zaletą jest fakt, że nie wymagają kontroli podczas kwitnięcia.

Sadźmy je w grupach, pod innymi roślinami, biorąc pod uwagę fakt, iż okazy kwitnące wiosną – zamierają wraz z latem. Właśnie wtedy, po zaschnięciu liści, zaprzestańmy ich podlewania. Gdy ponownie ukarzą się liście, do przekwitnięcia kwiatów, pamiętajmy by zapewnić im wilgotne podłoże. Warto sadzić je w grupach, w odległości około 5-10 centymetrów, wraz z innymi roślinami, tuszującymi w późniejszym okresie puste plamy.

Zawilec gajowy
Dodane przez: mwri
Termin sadzenia anemonów zależy od nas samych, równie dobrym terminem jest przełom września i listopada, jak i kwietnia i maja. Dzień przed sadzeniem namoczmy cebulki w letniej wodzie. Głębokość sadzenia w przypadku cebul zawilców to około 5 centymetrów. Zwróćmy uwagę, by sadząc bulwki kierować je wierzchołkami do góry.
Wśród wielu odmian możemy skusić się m.in. na przepiękną czerwoną odmianę „Hollandia", niebieską „Lord Lieutenant", prześliczne białe odmiany „Mount Everest", czy „St.Brigid", fioletową „Mr.Fokker" oraz biało-różową „Bride". Z całą pewnością rozjaśnią one swym pięknem każdy ogród, czy niewielką nawet rabatę.

Stanowisko
Zawilce doskonale będą czuły się w półcieniu, czy umiarkowanym słońcu. Uprawa zawilców w pełnym słońcu również może się nam udać. Tolerancyjne są również dla gleby, urosną zarówno na suchej, jak i wilgotnej. Lubią, bowiem gleby wilgotne, źle jednak znoszą zalewanie. Zawilce najlepiej udadzą się na glebie dobrze przepuszczalnej i żyznej, próchniczej, o odczynie lekko kwaśnym lub zasadowym. Pamiętajmy o wyłożeniu wiosną i latem wilgotnej ściółką wokół roślin, a jesienią o pozostawieniu opadłych z drzew liści. Zimą, przykryjmy je liśćmi i ściółką. Anemony mogą pozostawać w glebie nawet przez kilka lat, wymagają jednak ochrony przed mrozem. W celu przesuszenia i rozdzielenia można jednak przed zimą je wykopać.

Rozmnażanie

Zawilce rozmnażają się przez podział. Najlepszym terminem będzie przełom marca i kwietnia. Uważajmy jednak, by zbyt silnie nie uszkodzić roślin, źle, bowiem znoszą przesadzanie i sadzonkowanie. Wybierajmy duże sadzonki korzeniowe o średniej wielkości około 10 centymetrów długości.

Ochrona

Zawilce są dość odporne na choroby i szkodniki.

Zaczerpnięte z: www.projektoskop.pl
Dodane przez: e-ogrody.com
2009-06-02 13:40:54