Wełnowce to szkodniki z rzędu pluskwiaków równoskrzydłych, o ciele pokrytym białym lub beżowym nalotem. Kolonia wełnowców oglądana z daleka przypomina wyglądem kłaczek wełny zaczepiony na roślinie. Właśnie te niepozorne białe kłębki waty kryją w sobie małe pełzające, podobne nieco do mszyc, czy też przędziorków owady. Samice składają około pięciu takich „kłębków". W każdym z nich znajduje się około 150 jaj. W ciepłym miejscu wylęg następuje już po kilku dniach. Po miesiącu samice ponownie są gotowe do złożenia jaj. Rozmnażając się z olbrzymią prędkością samice nie potrzebują płci przeciwnej do złożenia olbrzymiej ilości jajeczek. Ogrzewane, ciepłe pomieszczenia stanowią dla nich idealne miejsce do rozwoju.
Samice są zawsze pozbawione skrzydeł, większe od samców. Wełnowce o ciele robakowatym miękkim, pokrytym woskowym, puchowym nalotem są niezwykle uciążliwymi szkodnikami. Przypominające watę czy wełnę białe kłaczki to ich woskowa, lepka wydzielina.
Wełnowce grupują się najczęściej wzdłuż nerwów głównych, na spodniej stronie liści, ogonkach liściowych i na łodygach drzew i krzewów liściastych, iglastych, drzew i krzewów owocowych, roślin ozdobnych i doniczkowych. Niektóre osobniki atakują także szyjkę korzeniową. Ich szkodliwość polega na wysysaniu soków z zaatakowanej rośliny oraz zakażeniu rośliny wydzielinami hamującymi wzrost, sprzyjającymi powstawaniu nekroz i obumieraniu pędów. Dotychczas piękne liście, zaczynają żółknąć, brązowieć i opadać, a roślina zaczyna wyglądać niczym zardzewiała. Z czasem, silnie porażona - zamiera. Ta lepka, bogata w cukry, wydzielana substancja - rosa miodowa, jest dodatkowo doskonałą pożywką dla grzybów sadzaków. Te, wprawdzie nie są pasożytami, lecz tworząc czarne skupiska utrudniają fotosyntezę, również bardzo osłabiając roślinę.
Jedną z metod zwalczania wełnowców jest zastosowanie pałeczek Provado Combi Pin lub też preparatu w aerozolu Provado Plus AE. Przede wszystkim jednak warto kupować rośliny ze sprawdzonych źródeł i od sprawdzonych hodowców. Przy kupnie zawsze delikatnie sprawdźmy bryłę korzeniową.
Inną, jedną z najprostszych metod stosowanych bardzo często w mieszkaniach jest przecieranie liści i łodyg watą nasączoną roztworem wody i 50% alkoholu, w stosunku 10:1, z niewielkim dodatkiem płynu do mycia naczyń np. Ludwika. Ta metoda jest skuteczna jedynie przy niewielkich rozmiarach kolonii szkodników. Pamiętajmy, stosując ją, o konieczności zmiany wacika każdorazowo po przemyciu. Dobrym rozwiązaniem mogą okazać się patyczki, bądź waciki kosmetyczne. Zabieg przemywania warto powtórzyć.
Pamiętajmy, iż mieszanina niewielkiej ilości alkoholu i kropli płynu do mycia naczyń służy do zmywania szkodników przy użyciu pędzelka, bądź wacika. Tego koktajlu nie wykorzystujmy do oprysku roślin.
Jeżeli jednak szkodniki zdążyły rozplenić się w wielką kolonię, konieczne może okazać się opryskanie roślin pestycydem. Możemy wykorzystać dostępne na rynku Actellic 50 EC w stężeniu 0,1% lub Mospilan. Zabieg opryskiwania należy powtórzyć dwu-trzykrotnie, w siedmiodniowych odstępach. Pamiętajmy, by przed opryskiem, wynieść roślinę do pustego, niezamieszkałego pomieszczenia. Potem monitorujmy stan roślin i usuwajmy padłe wełnowce. Zwracamy uwagę na kąty liści, miejsca ich wyrastania oraz wszystkie niewidoczne zakamarki.
Spośród metod walki z wełnowcami warto wspomnieć o metodach biologicznych - australijskiej biedronce wełnocowej
Cryptolaemus montrouzieri. Oprócz licznych bowiem gatunków
biedronek, zjadających mszyce, ta z apetytem zjada wełnowce. Od kilku już lat hodowana w insektariach i dostępna na rynku, może okazać się dla nas ratunkiem. Na 10 m² wystarczy nam około 25, a na pojedynczą roślinkę około 5 chrząszczy. Samice biedronki australijskiej mogą złożyć do 400 jaj w złoże jaj wełnowca, a ich niewielkie larwy są równie drapieżne, co dorosłe osobniki.
Cryptolaemus montrouzieri prócz wełnowców ze smakiem zjadają również inne owady ssące. Australijska biedronka wymaga jedynie temperatury rzędu minimum 20°C i wilgotności powietrza około 60%.
