Turkuć podjadek

Szkodnik, turkuć podjadek
Dodane przez: Radu P
Zaczerpnięte z: http://www.flickr.com
Turkuć podjadek (Gryllotalpa gryllotalpa), to owad prostoskrzydły z rodziny turkuciowatych. Zamieszkuje Europę, zachodnią Azję i północną Afrykę. Lubi środowisko wilgotne, łąki, bogate w próchno torfowiska, ogrody, pola uprawne i sady.

Jak wygląda Turkuć podjadek?
Owad przypomina świerszcza, o brunatnym ubarwieniu. Nie jest to gatunek latający - ma parę nie wykształconych, skórzastych skrzydeł. Przednie odnóża są szerokie jak łopatki, służą od kopania i rozgarniania ziemi. Osobniki tego gatunku rozmnażają się późną wiosną. Jednoroczna samica składa 300 jaj, na głębokości 20 cm pod powierzchnią ziemi. Aby zapewnić im odpowiednie warunki inkubacyjne nadgryza pobliskie korzenie roślin, które gnijąc wytwarzają ciepło. Larwy wylęgają się po ok. 3 tygodniach i zaczynają żerować na równi z osobnikami dorosłymi. Samica pilnuje larw do jesieni, gdy nachodzi pora zimowego snu, a młode samodzielnie wydrążą sobie kanaliki do przezimowania, na głębokość 0,50-1 m.

Dorosły Turkuć to 3 letni owad, który osiąga rozmiar dochodzący nawet do 7 cm. Wtedy też staje się najbardziej uciążliwym szkodnikiem. Podgryza i uszkadza korzenie roślin w ciągu dnia, a nocą wychodzi na powierzchnię by podjadać części wyrastające z ziemi. Nie jest wybredny – to owad wielożerny, dlatego tak bardzo lubi różnorodność sadzonek w przydomowych ogródkach. Nie gardzi też larwami innych owadów, małymi skorupiakami i bezkręgowcami. Jako larwa i postać dorosła potrafi zakopać się na głębokość 80cm. Z tego względu też jest trudny do wytępienia. Najwięcej szkód powoduje nie pojedynczy owad, a większa ilość osobników. Czas życia Turkucia podjadka to średnio 3 lata na łonie natury i nawet 4 lata w hodowli.

Turkuć podjadek – skuteczne metody walki ze szkodnikiem
Populacja Turkucia podjadka zmniejszyła się znacznie ze względu na powszechne zastosowanie środków chemicznych do uprawy roślin. Wytępienie tego szkodnika z przydomowych upraw wymaga sporego zachodu i odpowiednich metod. Najpopularniejsze z nich, to:
- wyłapywanie larw i osobników dorosłych
- wkopywanie słoików z wodą w obrębie żeru szkodnika – owad wpada do naczynia i tonie,
- wkopywanie końskiego obornika w kilku miejscach na działce, na głębokość 50-80 cm – zabieg stosuje się jesienią, by na wiosnę odkopać te miejsca i powybierać osobniki, które zimowały w oborniku.
- wyłożenie olszy czarnej, korony cesarskiej lub szachownicy kostkowej na trenie żeru - Turkuć ich nie znosi,
- wylewanie wywaru z kory olchowej na glebę,
- wylewania oleju jadalnego w korytarze żerowe turkucia – służy lokalizacji osobników, które przemieszczając się poruszają grudki ziemi – można je wówczas wyłapać,
- stosowanie specjalistycznych preparatów chemicznych dostępnych w sklepach ogrodniczych: Basudin 10 G, Basudin 25 EC, Diazinon 10 G, Capsan, Mesurol Alimax® 02 RB.

Warto wypróbować metody ekologiczne nim sięgniemy po środki chemiczne, które mogą skazić glebę i przedostać się do uprawianych roślin.
Zaczerpnięte z: www.projektoskop.pl
Dodane przez: A.B.
2011-10-04 15:48:10